گاهی که دلگیرم، دل بریدم، از خیلی چیزها و کَسها، دلم میخواد برم بشینم رو همون صندلی ردیف اول 66، زل بزنم به جای خالی عکسی که پارسال همین موقعها رفت اون بالا؛ خودمو دلداری بدم که آدمهای خوب هستن، که گهگاه مثل دنبالهدار هالی، هر یه عالمه وقت یه بار یکیشون از جلوی چشمامون رد میشه...
برچسبها: This song is dedicated to....